هوالعزیز

امروز در میان آشفتگی، درست همان زمان که می گفتم: خدایا چرا همه چیز تا این حد پیچیده است؟! خدایا چه کسی جز تو می فهمد که چقدر حال همه ما پیچیده است؟، به ذهنم رسید که در منظر خدا هیچ چیز پیچیده نیست. همه چیز در بسیط ترین حالت است. این ماییم که حقایق را نمی فهمیم و در دام پیچیدگی می افتیم. در همین احوال بودم که مصرعی از مولوی خواندم؛ با من صنما دل یکدله کن.

و انگار این کلمات با من می گفتند که اگر تو هم با خدا دل یکدله کنی پیچیدگی نداری. اینگونه بود که این مصرع که همواره به معشوق تعلق می گرفت، اینبار به حقیقتِ "معشوق" تعلق گرفت. اما نه خطاب به او، بلکه از زبان او. و من مانده ام که صنمِ خویش بودن تا دل را با او یکدله کردن، به قرینه ی مصراع بعدی، عجب صعب دلخواهی ست

ولی خب ما را چه به این تفاسیر عرفانی!

با من صنما دل یکدله کن!

فسیل های برجا مانده از وبلاگ سرگشتگی. سال 95-94

داستان واره ای قدیمی، به بهانه دهم ماه مبارک

دل ,یکدله ,پیچیده ,تو ,خدا ,صنما ,با من ,دل یکدله ,معشوق تعلق ,من صنما ,صنما دل

مشخصات

تبلیغات

آخرین ارسال ها

برترین جستجو ها

آخرین جستجو ها

دیما موویز مزگت کمند صید لپین powerpoint12 مجله صنعتی مجله بهداشت و درمان فروشگاه اینترنتی فایل آموزش دریافت بیت کوین رایگان